Ο Ανδρέας Πανταζόπουλος εξηγεί την «λαϊκιστική μνησικακία»: «Αυτή η λαϊκιστική μηχανή μίσους πατάει πάνω στην υπέρβαση των παλιών διαιρέσεων (αριστερά/δεξιά), προνομιακό της υποκείμενο είναι ο θυματοποιημένος λαός, αυτό το νέο ελληνοκεντρικό υποκείμενο που «απελευθέρωσε», αναπαλαιώνοντάς το, η κινητοποίηση των «Αγανακτισμένων» το 2011» Ο συγγραφέας τονίζει πως «τώρα που αυτή η παρανοϊκής/μαγικής φύσης εθνικολαϊκιστική αντιστασιακή αφήγηση πολιτικά θρυμματίσθηκε προσκρούοντας στην πραγματικότητα, είναι αυταπάτη ότι η εξτρεμιστική της απόφυση, που κατασκευάζει σαν θεομηνία τον «άλλον» ως εχθρό (εναντίον του οποίου, συνεπώς, όλα επιτρέπονται) , είναι πολιτικά ελέγξιμη και ενσωματώσιμη στο «σύστημα» δια της κολακείας, δια της δημαγωγικής συναίνεσης»

Ο Μελέτης Ρεντούμης εξετάζει τα τρία σημεία του δόγματος Τράμπ («Διακήρυξη για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι», «Το ΝΑΤΟ και η προοπτική της συμμαχίας», «Προστατευτισμός») τα οποία έρχονται σε αντίθεση με την ΕΕ. Ο συγγραφέας τονίζει: «Μέσα σε αυτό το νέο διαμορφούμενο πλαίσιο το οποίο ενδέχεται σύντομα να πάρει σάρκα και οστά, η χώρα μας δεν μπορεί να παραμείνει ουραγός των εξελίξεων αλλά οφείλει προσδεδεμένη πάντα στο άρμα της Ευρωζώνης, να διεκδικήσει την ισότιμη συμμετοχή της στην πολιτική διεύρυνση της Ένωσης δημιουργώντας ένα παράγοντα ειρήνης και σταθερότητας στην ΝΑ Μεσόγειο.»

Γκίκας Χαρδούβελης, στην παρουσίαση του βιβλίου «Μύθοι και Αλήθειες για το Δημόσιο Χρέος: 2012-2017» του Βαγγέλη Βενιζέλου: «Πράγματι, το λέω διαρκώς και στους φοιτητές μου, το εθελοντικό κούρεμα του ελληνικού χρέους, γνωστό και ως PSI, αυτή τη στιγμή αποτυπώνεται στα διεθνή φοιτητικά εγχειρίδια ανά τον κόσμο ως μάθημα διδασκαλίας. Έτσι, μέσω του PSI όλοι μαθαίνουν και για την Ελλάδα. Η Ελλάδα τις επόμενες δεκαετίες θα αποτυπώνεται στο μυαλό των σπουδαγμένων ξένων σε όλο τον πλανήτη, από την Ασία έως τη Λατινική Αμερική, από δύο χαρακτηριστικά: τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και το νεο-ελληνικό PSI.»