"Η έναρξη της προεδρίας του Τζο Μπάιντεν δημιουργεί προσδοκίες για επιστροφή σε περισσότερο προβλέψιμες μέρες για τον κόσμο. H σταθερότητα και η διάθεση πολυμερούς συνεργασίας, που έλειψαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια, θα επανέλθουν στο προσκήνιο. Η νέα αυτή πραγματικότητα συνιστά από μόνη της θετική εξέλιξη. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας ο εθνικισμός της τεχνολογίας αναδείχθηκε σε βασικό συστατικό της διεθνούς πολιτικής, αν και ο στόχος των κυβερνήσεων θα έπρεπε να είναι κοινός. Τα εντυπωσιακά επιτεύγματα της τεχνολογίας, αντί να λειτουργήσουν ως μοχλός συνεργειών, αποτέλεσαν πεδίο αντιπαράθεσης. Η έλλειψη ηγεσίας από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών επιδείνωσε την κατάσταση."

Ο Γιώργος Τζογόπουλος γράφει για τις σχέσεις της Ευρώπης με τις κινεζικές επενδύσεις: «Για ακόμα μία φορά, η Ευρώπη δεν ασχολείται με τη ρίζα του κακού αλλά απλώς μετριάζει τις συνέπειες. Στο νέο κεφάλαιο των σινοευρωπαϊκών σχέσεων που έχει πια ανοίξει, επιδιώκει να περιορίσει την κινεζική επιρροή ενώ έχει ανάγκη τα κινεζικά κεφάλαια για να τονώσει την αναιμική ανάπτυξή της. Μάλιστα, το σημαντικό πλεονέκτημα της Κίνας παραμένει η ικανότητά της να πείθει τους πολιτικούς και τις κοινωνίες στην Ευρώπη να συνεργάζονται μαζί της σε τομείς όπου η Δύση απουσιάζει. Ρεαλιστικά στόχος της Ένωσης δεν είναι να απαρνηθεί το κινεζικό «win-win» αλλά να επιβάλει όσο το δυνατόν περισσότερους όρους της σε αυτό.»