Μόνο με παλαίφατες πρακτικές αυταρχικών, ποπουλιστικών καθεστώτων μπορεί να συγκριθεί η κακόγουστη φιέστα που οργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ επί τη επετείω του ενός έτους από την άνοδό του στην εξουσία.

Η αισθητική προσέγγιση του γεγονότος μας επιτρέπει να μιλήσουμε για πολιτικό κιτς, η πολιτική όμως αξιολόγησή του μας επιβάλει να επισημάνουμε την επικινδυνότητά του.

Σε μια εποχή όπου η ανάγκη για ατομική και συλλογική αυτογνωσία προβάλλει πιο επιτακτικά από ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται να κρατήσει ζωντανές τις ψευδαισθήσεις της «αντιμνημονιακής» του περιόδου, την ίδια στιγμή που υλοποιεί το χειρότερο και αχρείαστο τρίτο μνημόνιο.

Ο κ. Τσίπρας με ύφος και ρητορική ηγέτη τριτοκοσμικού απολυταρχικού καθεστώτος άρθρωσε έναν ακραίο διχαστικό λόγο.

Απευθυνόμενος σε ένα οπαδικό, αλλά και πρώιμα απογοητευμένο ακροατήριο απείλησε, εξύβρισε και αποπειράθηκε να εκφοβίζει όσους τολμούν να αμφισβητούν την ηθική υπεροχή της δικής του Αριστεράς και το άφατο μεγαλείο της πολιτικής του.

Αναμενόμενη συμπεριφορά από ένα κόμμα και έναν πολιτικό αρχηγό που πολιτεύεται με οδηγό του το ψεύδος, τη διαστρέβλωση και το διχασμό.

Από ένα κόμμα που μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα – κυριολεκτικά μέσα σε ένα χρόνο – αντέστρεψε το σύνολο των θέσεων του και αθέτησε το σύνολο των υποσχέσεών του.

Από ένα κόμμα που σε σύντομο χρονικό διάστημα απώλεσε το ηθικό του πλεονέκτημα πολιτευόμενο με φαυλότητα, αδιαφάνεια και νεποτισμό.

Από ένα κόμμα που μιλάει στο όνομα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού στην ίδια που η εκλογική του βάση συρρικνώνεται δραματικά.

Αυτά όλα τίμησε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ στην επέτειο του ενός χρόνου από την κατάληψη της εξουσίας.

Απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα δεύτερη εντυπωσιακή φιέστα δεν θα υπάρξει.