Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση

Ο Γιώργος Θεοδωρίδης γράφει για την Ευρώπη με αφορμή τα 60 χρόνια από τη Συνθήκη της Ρώμης τονίζοντας πως «αν κανείς επιθυμούσε να τα προσδιορίσει συνθηματολογικά, θα μπορούσε να σημειώσει πέντε λέξεις: Ειρήνη, Δημοκρατία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ευημερία». Ο συγγραφέας σημειώνει πως «στις 25 Μαρτίου οι ηγέτες των κρατών μελών θα συγκεντρωθούν στη Ρώμη σε μια άτυπη επετειακή σύνοδο, 60 χρόνια μετά την υπογραφή της ιδρυτικής συνθήκης» εκτιμώντας πως «η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι πιο δύσκολη και αρνητική για το κοινό εγχείρημα». «Η Ελλάδα δικαιούται και υποχρεούται να είναι παρούσα, ως ισότιμος συνομιλητής» τονίζει.

Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης περιγράφει τη θέση της Ελλάδας σε μια Ευρώπη της κρίσης, εκτιμώντας πως «έχει μετατραπεί εξαιτίας της ανύπαρκτης και καταστροφικής πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση είτε ως σάκος του μποξ ανάμεσα σε Ευρώπη και δανειστές - εταίρους (ΙMF & ESM), είτε ως έρμαιο των ορέξεων του Ερντογάν» και σημειώνει πως «η Ελλάδα της παράξενης και ετερόκλητης κυβερνητικής συμμαχίας αριστερών και ακροδεξιών, αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στην ΕΕ, όντως βυθισμένη στην οικονομική κρίση.». Ο συγγραφέας τονίζει πως «η Ελλάδα αποκομμένη από τις διεθνείς εξελίξεις έχοντας χάσει το πιο ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί, τον πολιτικό αιφνιδιασμό»

Ο Γιάννης Λίτινας αποτιμά την κατάσταση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας σημειώνοντας πως «απώλεσε το συγκριτικό της ιδεολογικό πλεονέκτημα καθώς δεν κατάφερε να παρουσιάσει την πρόταση για την πορεία μετά την μεγάλη οικονομική κρίση» και «πελαγοδρόμησε σε προτάσεις που ακουμπούσαν περισσότερο αριστερά». Ο συγγραφέας εκτιμά πως η Σοσιαλδημοκρατία «οφείλει άμεσα, να καταθέσει συνολικά και δομημένα μια άλλη πρόταση τον Νέο Προοδευτικό Δρόμο» και σημειώνει πως «αν αυτή η κατάθεση της πρότασης καθυστερήσει, τότε, είτε η Ευρώπη θα τεμαχιστεί στη βάση των Συντηρητικών λογικών είτε τα επικίνδυνα εθνολαϊκίστικά ρεύματα θα καταλάβουν όλο και περισσότερες πλευρές και η μπαρουταποθήκη του πλανήτη θα εκραγεί»

Ο Στάθης Αντωνάτος εξετάζει τις σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΝΑΤΟ της οποίας το νέο χαρακτηριστικό είναι «η υποχώρηση του δημοκρατικού στίγματος και η επέλαση κινημάτων που εκφράζουν τον λαϊκισμό και στηρίζουν πιο εθνικιστικές πολιτικές». Ο συγγραφέας εκτιμά πως «οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν κινδύνους περαιτέρω αποδόμησης της Ε.Ε.» και επισημαίνει πως «επιβάλλεται να εργασθούν συγκροτημένα, συστηματικά και με έμφαση προς την ενίσχυση της Ένωσης αλλά και στην σύσφιξη-εμβάθυνση των δεσμών με τον δυτικό σύμμαχο». «Σίγουρα είναι μια πρόκληση για την Ευρωπαϊκή διπλωματία η οποία βρίσκεται ενώπιον μιας νέας τάξης πραγμάτων» τονίζει.

Ο Σπύρος Μαθιουδάκης εξετάζει την κατάσταση στην Ευρώπη όπου «αυτόκλητοι θεματοφύλακες των επιμέρους εθνικών ανεξαρτησιών εμφανίζονται με όλο και περισσότερη συχνότητα ανά την ήπειρο, με αποκορύφωμα μέχρι στιγμής την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου για αποχώρηση από την Ένωση». Ο συγγραφέας τονίζει πως «η Ευρώπη είναι φορέας ενός ισχυρού πολιτισμικού υποβάθρου, μια κοινότητα ηθών, φορέας κοινών αξιών» και σημειώνει πως «το διακύβευμα είναι η κατοχύρωση αυτών των ηθών και αξιών». «Οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις θα κληθούν τελικά να δουλέψουν ώστε να καταστεί η Ευρώπη παγκόσμιο πρότυπο κοινωνικής δικαιοσύνης, όπου θα κατοχυρώνεται το κοινωνικό κράτος, η ασφάλιση, η δημόσια υγεία» επισημαίνει ο συγγραφέας.

Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης μιλά για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη αλλά και για τη σχέση Ελλάδας με Ευρώπη: «Το μέλλον της Ελλάδας λίγο πολύ σχετίζεται άρρηκτα και με το μέλλον της Ευρώπης. Ένα αρνητικό μέλλον για την Ευρώπη σημαίνει και για την Ελλάδα, όπως είμαστε αυτή τη στιγμή». Αναφερόμενος στην κατάσταση στην Ελλάδα τονίζει πως το πρόβλημα είναι πολιτικό και πρέπει να λυθεί «για να μπορέσουμε να επιστρέψουμε σε μια ευρωπαϊκή κανονικότητα» και εκτιμά πως «η ελληνική κοινωνία έχει και τις δυνάμεις και τις προσωπικότητες για ν’ αποφύγει και το βρόντο και το λυγμό»

Η Ρούλα Γεωργακοπούλου μιλά για την Ευρώπη που δεν υπάρχει πια και θέτει τα δικά της ερωτήματα: «Πιο συγκινητική ήταν για μένα η ταμπελίτσα που είχα δει προ δεκαετίας κάτω από μια ελιά, εδώ παραπάνω, σε μια ταβέρνα με νοστιμότατα κοψίδια και θέα ανεμπόδιστη. ‘‘Το έργο αυτό υλοποιήθηκε με κονδύλια της ΕΕ’’. Το έργο! Μου’ρθε τότε να ρίξω στα κλαριά της μια τριχιά και να απαγχονιστώ παραδειγματικά αλλά η κρίση δεν είχε φτάσει ακόμα και η θυσία μου θα απέβαινε επί ματαίω. Γι αυτήν την ελιά και γι’ αυτήν την ταβέρνα θα ήθελα απόψε να ρωτήσω τους αγαπημένους επισκέπτες μας»  

Ο Μελέτης Ρεντούμης εξετάζει την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά την «προστασία της θεμελιώδους αρχής της ελεύθερης διακίνησης προσώπων, αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων» στην εποχή του Brexit, της ισλαμικής τρομοκρατίας, του ψυχροπολεμικού κλίματος που διαμορφώνεται μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας καθώς και της έντασης του προσφυγικού προβλήματος. Ο συγγραφέας εκτιμά πως «η ΕΕ δεν διάγει τον πλέον φιλελεύθερο βίο της στην κατεύθυνση της ελεύθερης διακίνησης προσώπων» και τονίζει πως «η ΕΕ βρίσκεται ίσως στην πιο κρίσιμη καμπή της από την ίδρυσή της με βάση τις προκλήσεις που υφίστανται και καλείται ν’αντιμετωπίσει, προς όφελος πάνω απ’όλα των πολιτών της»

Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης παρουσιάζει τα αποτελέσματα της διάσκεψης της Μπρατισλάβα τονίζοντας ότι «ο οδικός χάρτης που αποφάσισαν οι εικοσι-επτά ηγέτες των κρατών μελών δεν οδηγεί πουθενά». Ο συγγραφέας σημειώνει ότι «οι πολιτικές ηγεσίες παραμένουν βαθύτατα διχασμένες» και πως η πολιτική εξασθένιση της Καγκελαρίου Α. Merkel και η πολιτική κατάρρευση του Γάλλου Προέδρου Fr. Hollande λειτουργούν ανασχετικά. Όσον αφορά την Ελλάδα τονίζει πως «στο κείμενο της Μπρατισλάβας δεν φαίνεται να αποτυπώνεται κάποιο ευδιάκριτο ελληνικό ίχνος» και συμπληρώνει πως για το μεταναστευτικό «γίνεται ρητή αναφορά στην ανάγκη ενίσχυσης της Βουλγαρίας και των Δ. Βαλκανίων αλλά απολύτως καμία στην Ελλάδα»

Ο Αθανάσιος Τσαυτάρης εξετάζει την κατάσταση στην ΕΕ σήμερα, με αφορμή την άτυπη Σύνοδο Κορυφή της Μπρατισλάβα, τονίζοντας πως η ΕΕ «γεννήθηκε» διαφορετικά από τις άλλες ενώσεις όπως οι ΗΠΑ, η Σοβιετική Ένωση, η Αγγλική Κοινοπολιτεία με το βασικότερο όλων χαρακτηριστικό «την απουσία κεντρικών (federal) πολιτικών». «Ο δρόμος της μέχρι στιγμής είναι αποτυχημένος. Η Ευρώπη ασθενεί και η κατάστασή της θα επιδεινωθεί και άλλο μετά την απομάκρυνση της Αγγλίας.» σημειώνει ο συγγραφέας εκφράζοντας όμως την ελπίδα πως δεν θα επικρατήσει ο παραλογισμός της διάλυσής της, αλλά οι απόψεις για την ολοκλήρωση μιας πραγματικής και ουσιώδους ενοποίησης.