Ο Νίκος Λαλιώτης γράφει: «Τα συμπτώματα της σήψης είναι πια ορατά. Μια κυβέρνηση που δεν ξέρει τι θέλει, που δεν ξέρει να κυβερνήσει, που έχει παραδοθεί στη μοίρα και στο ψέμα, μια κυβέρνηση που έχει μετατραπεί στο βασικό πρόβλημα της χώρας και αποτελεί έναν τεράστιο κίνδυνο για την ύπαρξη της» και συμπληρώνει: «Οι εκλογές και η αλλαγή κυβέρνησης είναι η πρώτη προϋπόθεση. Το επόμενο βήμα είναι οι πολύ γρήγορες και σαρωτικές αλλαγές που χρειάζονται παντού, με την συναίνεση της κοινωνίας, για την επαναφορά της χώρας στην εποχή της και η οριστική ταφή των μύθων του παρελθόντος. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος.»

Ο Ξενοφών Γιαταγάνας, στην ομιλία του στην ημερίδα του Κύκλου Ιδεών «60 χρόνια μετά τη Συνθήκη της Ρώμης: Η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση ξανά σε δοκιμασία», τονίζει: «Η ζώνη ευρώ και η ζώνη Σένγκεν σηματοδοτούν ήδη την λειτουργία δύο ταχυτήτων στην ΕΕ. Το συμπέρασμα της πρόσφατης επετειακής συνόδου στην Ρώμη ότι τα κράτη μέλη θα συμμετάσχουν το καθένα με τον ρυθμό του στο κοινό εγχείρημα, αλλά όλα ανεξαιρέτως προς την ίδια κατεύθυνση συνιστά σοφό συμβιβασμό. Ορισμένοι θα προπορευθούν και οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν. Για να ακολουθήσουν όμως και να μην χαθούν στην πορεία, η πρωτοπορία οφείλει να είναι επιτυχής και πειστική. Ίδωμεν.»

Ο Πέτρος Καβάσαλης με αφορμή τα 60 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης γράφει: «Η Ελλάδα δεν μπορεί να κάθεται στο περιθώριο, χρειάζεται να κατανοήσει τις αλλαγές που έρχονται, να αποκτήσει στρατηγική που θα διασφαλίσει τη θέση της στην Ευρώπη που ανασχηματίζεται, για να μην «επιστρέψει» οδυνηρά από την Ευρώπη στα Βαλκάνια. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνον αν συμμετέχει στη συζήτηση για τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης. Αυτή δεν θα προέλθει χωρίς οδύνες, χωρίς την εμβάθυνση των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται σε κάθε χώρα, χωρίς να πούμε την αλήθεια για αυτό που φαίνεται στον ευρωπαϊκό ορίζοντα»